Hettie Courghettie

Er zijn van die dagen....
Dat ik om vijf voor 6 bedenk wat ik eigenlijk ga koken voor mijn gezin. Manlief en ik zitten wat smaak betreft wel op 1 lijn.  Wich is nice. Hij houdt ook heel erg van mijn creaties en zeurt nooit dat er te weinig vlees of bloem op tafel staat. De uitdaging zit hem in de kinderen. Noov eet best goed, mits in haar straatje. Haar groene straatje is broccoli, sperzieboon, spruit, paprika, tomaat, komkommer, rauwe wortel en selderijstengel. Daar kan ik dus wel wat mee. Aardappel in al zijn hoedanigheden krijg ik er niet in bij mijn kleine prinses. Dus ik zit vast aan volkoren pasta en volkoren rijst. Wat de boer niet kent dat eet hij niet, en voor witte rijst en pasta haalt ze haar neus op. 1-0 voor mama.
Quinoa is ook nog te doen. Maar heg, pakje quinoa is ineens €3 duurder geworden op de 500 gram. Niet dat ik het er niet voor over heb, maar ik heb gewoon niks over.
Noor wordt zaterdag 1 en eet eigenlijk al een tijdje met de pot mee. Sperzieboon en zoete aardappel uit het vuistje zijn haar favorieten. De laatste weken had ik het gevoel dat ik alleen maar sperzieboon, zoete aardappel en rijst heb gegeten. Niet helemaal waar, maar toch.

Vandaag was dus zo een dag. Nova haar vriendinnetje bleef hier spelen, de moeder van vriendinnetje bleef even plakken met haar andere peuter, huis ontploft en geen idee wat te maken. Ik had verschillende groente in huis maar geen plan. Deze dagen zijn voor mijn creatief vermogen het beste.
In een handomdraai had ik dus echt een vet lekker maaltje op tafel gezet. Een smaakexplosie.

 Knolselderij (1/4) in patatjes gesneden. Uitje erbij, knoflookje in pan. En stukje courgette in kleine blokjes. Even in de koekenpan met olijfolie aangefruit.

Twee artisjokhartjes fijn gesneden, avocado in blokjes en twee tomaatjes, met stukje schapen feta en gedroogde basilicum (bij gebrek aan verse) olijfolie en citroensap in schaal. Oja en nog extra knofje want ik ben dol op knoflook.

Met julienne snijder gesneden courghetti(=courgette spaghettie) De gourghettie heb ik heel even warm gemaakt in de stoompan, nog niet eens een minuut.
En drie gekookte eitjes. Voor de eiwitten. Heel belangrijk. Een gekookt ei bevat alle vitamines en mineralen die er zijn behalve vit C. Heeft een hoge biologische waarde (=relatief veel essentiele aminozuren) en kan en mag elke dag.

En voor mijn draakjes : biologische volkoren spaghetti, sperziebonen en broccoli in de stoompan (yeah, dat is dus de broccoli rock) En ik had me nog zo voorgenomen om in tweeduizendveertien niet meer apart of aangepast te koken voor de lady's. Sommige voornemens mogen wel verbroken worden, het gaat uiteindelijk er toch om of ze wel of niet hun groentjes met plezier eten...

Uiteindelijk heb ik zelf ook een beetje spaghetti gegeten omdat ik er gewoon heel erg trek in had en ik al een paar dagen geen tarwe producten heb gegeten doe ik daar niet moeilijk over.

Overigens is bakken in olijfolie dus niet zo ok. Het kan wel als de olie niet heter wordt dan 180 graden Celsius. Wordt het wel heter dan verandert de structuur in transvet. Dus vuurtje wat lager. Dat geld voor alle vloeibare oliën, dus ook zonnebloem en archaide olie. Heet bakken doe je in roomboter, kokosvet of reuzel (bleh). Transvet is een vet dat door lichaam niet herkent wordt en schadelijk is voor je lichaam. Je kan er hart en vaat ziekten van krijgen en waarschijnlijk kanker.

Noor is zaterdag jarig. Dan wordt ze alweer 1 jaar. En mag ze van deze mama lekker naar de cresh. Kan ze daar de boel afbreken. Whoop Whoop. Time for me to work.

Vandaag kwam Noor met een sjaaltje aan gekropen. Ik pakte het van haar aan en zei: 'Oh mooie sjaal Noor.' en ik deed hem om. Noortje zei: 'Piep Pieper de Piep' Dus ik: 'Wat wil je dan liefie?' Ze wees naar haar heupje en nog meer pieper de piep. Moest ik het sjaaltje knopen om haar middel, als een rokje. Toen was het goed. Ongelofelijk vind ik dat. Nog geen 1jaar en ze wil al een verkleed rokje aan net als haar zus en diens vriendin. Krijg ik tranen van in mijn ogen.

Ik ga Noor zaterdag op haar verjarie lekker verwennen met een zelfgemaakte kwarktaart. Ik zeg er expres verwennen bij. Afgelopen zondag heb ik me weer eens verbijsterd en kwaad gemaakt over een opmerking van een andere ouder. Nadat Nova in ons favoriete lunch tentje een warme chocomel had gedronken, twee koekjes had gegeten en een spekje had geconfisqueerd, vond ik het wel welletjes. De ouder in kwestie wilde nog even langs de buurt turk (kan ik dat zeggen zonder racistisch over te komen?) om een surprise ei te kopen. Ik vond dat onnodig en werd afgeschilderd als ouder die mijn kind geen plezier gunt????? Sinds wanneer zit plezier in nog meer suiker en troep geven aan je kind? Ik snap dat die gedachte er bij velen, zo ook bij mij en mijn elderie, er nog in zit. Vroeger waren suikers luxe producten en als je je het kon veroorloven, dan kon je jezelf er zo nu en dan mee verwennen. Op feestjes bijvoorbeeld. Nu is er overal suiker en moeten we echt af van het idee dat je je kind verwent met suiker producten.
Ik verwen Nova liever met een activiteit, knutselen of zo. Of een film... ook heel pedagogisch correct:)


Hasta la pasta!